TOM EN ESMEE - LOS GORRIONES

Dag thuisblijvertjes,

Ik las net de laatste alinea van mijn vorige mail, en nu blijkt dat de plannen toch weer helemaal omgegooid zijn... We gaan zo dadelijk onze bustickets kopen om toch al naar Argentinië te gaan. Chili is gewoonweg te duur, en je doet geld op zonder zelfs maar iets leuks te doen! De laatste week hebben we geen enkele uitstap gedaan en toch vliegt het geld hier aan ramen en deuren uit! Gewone dingen waar we niet onderuit kunnen zoals hostels, eten en drinken, de was laten doen,... kosten hier gewoonweg stukken meer dan ergens anders.

Deze week zitten er voor de verandering eens geen uitschieters qua verhalen bij, maar dat is ook wel eens fijn voor de verandering. Ik heb wel nog groot nieuws maar dat hou ik voor zo dadelijk...(kwestie van de spanning een beetje op te bouwen ;)

In La Serena hebben we wel toffe mensen leren kennen. We zaten samen met nog 3 anderen in een rare hostel: 2 Duitsers (no worries, we hebben ons beste Duits niet moeten bovenhalen, ze verstonden gelukkig Engels) en een meisje van Alaska. We hadden al samen met de Duitsers afgesproken dat ik zou koken, en Angela was door het dolle heen dat ze mocht aanschuiven aan tafel. Flesje(s) wijn erbij en een heel gezellige avond gehad. De volgende dag zijn we dan allemaal samen naar het strand gegaan en hadden we afgesproken om 's avonds een wijnproeverij/BBQ te doen. De beste manier om de Chileense wijnen te leren kennen is om zelf een wijndegustatie te houden, stond in de Lonely Planet. Dus die raad hebben we dan met veel plezier opgevolgd.
Na de BBQ is Tom dan met zijn 2 Duitse vrienden nog een pint gaan pakken.

Wat echt niet zo tof was aan onze hostel was dat de baas een geflipte vriendin had, die het absoluut nodig vond om 3 nachten na elkaar, om 6u 's morgens een beetje te komen ruziën... Telefoons die de hele tijd rinkelden, roepen en tieren, drama alom! We hebben er uiteindelijk niets van gezegd, omdat de freaky huisbaas zich 's morgens wel altijd verontschuldigde, maar we waren toch blij dat we konden vertrekken.

De dagen dat we 's avonds een bus nemen zijn niet zo leuk. Je moet altijd tussen 11.00 en 12.00u de kamer uit, en dikwijls vertrekken de bussen pas na 22.00u. Dan is het meestal zoeken naar iets om jezelf bezig te houden tot 's avonds. Deze keer viel het wel goed mee: Angela nam dezelfde bus als ons om 23.40u dus hebben we nog wat rondgehangen in de stad en hebben we 's avonds zelfs een komeet gezien. De naam ervan kennen we niet, maar Angela wist hem te spotten omdat zij de avond ervoor naar een sterrenobservatorium geweest was.

Maandagmorgen zijn we dan in Valparaiso aangekomen, een stad op 3.5 u van Santiago ( de hoofdstad). Een heel gezellige stad, met een grote haven, strand en van die gezellige kleine steegjes. We hebben dan eerst de stad een beetje verkend en toen we op internet gingen was er groot nieuws! We hebben onze definitieve terugvliegdatum!

Voor iedereen die het nog amper uithoudt omdat ze ons zo erg missen is er goed nieuws! We komen vroeger terug, namelijk de 25e juni. Dat wil zeggen dat we dinsdag 26 juni in Brussel landen. Mama en Ingvild zijn niet bij de pakken blijven zitten nadat mama gehoord had van het reisbureau dat het nog wel een hele tijd zou kunnen duren vooraleer Air Madrid iets zou terugstorten. Ze zijn dan dadelijk op zoek gegaan naar de goedkoopste vluchten en hebben dan ook onmiddellijk geboekt, want de prijzen stijgen enorm snel! Weeral bedankt alle 2, ik zei het nog tegen Tom: Maar goed dat ze thuis constant klaar staan om ons te helpen want anders hadden we alle grijs haar als we terug naar huis komen!

Voor iedereen die jaloers is dat we hier constant in de zon lopen...ook de zon eist zijn tol! Ik sta namelijk helemaal vol met koortsblaren, maar liefst 7 (!!!) en die staan allemaal gegroepeerd op en rond mijn mond, echt prachtig gewoonweg:( Bovendien ben ik nog eens lastiggevallen door mijn vlooienvriendjes (in La Serena), want ik sta weer helemaal vol beten. Maar iedereen kent Tom, en weet dat hij zijn beautyprinses nog altijd even graag ziet!;) Je ziet het, liefde is blind he!

Gisterenavond hebben we onszelf dan nog eens getrakteerd op een cinemaatje: Babel, met Brad Pitt. We waren alle 2 eigenlijk een beetje ontgoocheld, omdat we al previews gezien hadden, en meer verwachtten van de film.

Voila, wij gaan nu onze bustickets kopen en volgende keer mailen we jullie vanuit Argentina, het land van lekkere wijn, uitstekend vlees en knappe mannen (hebben we gehoord...)

Een hele dikke kus
Tom en Esmee